เรื่องมันเศร้า!?! สามีที่แสนดี ปลุกผีว่ายน้ำ “นกเขาไม่ขัน”
ภรรยาเซ็ง ราวดั่งชะตากรรมตายด้านชั่วนิรันดร์ท้ารบขอมีใหม่
 |
| คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม |
เจริญพรคุณโยมทุกท่าน ขณะนั่งปั่นต้นฉบับ เป็นวันที่เพิ่งกลับถึงประเทศไทย ด้วยกิจนิมนต์ ไปเทศน์ จุดไฟในใจคน นครลอสแองเจลิส มลรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา
กลับมา จีวรยังไม่ทันหายเปียก โยมโทร.เข้ามา ด้วยความร้อนใจ เสียงโยมผู้ชายวัยกลางคน เล่าขานรับราชการ ระดับหัวหน้า อ่านมติชนสุดสัปดาห์ประจำ รอคิวเมื่อไหร่หนอ จะมีเรื่องราวใกล้เคียงโยมบ้าง รอจนแล้วจนรอด ยังไม่ได้ยลเรื่องแนวเดียวกันเสียที อดรนทนไม่ไหว รีบโทรศัพท์หาอาตมา
หลวงพี่ผมมีปัญหา เรื่องเศร้าเล่าให้ฟัง เบื้องต้นขอบอกก่อน ผมอายุ 54 ภรรยา 42 ยังสาวสวย ส่วนผมพอใช้ได้ การงานดี เป็นหัวหน้าส่วนราชการ มีลูกน้องร่วม 50 คน มีลูกสาวน่ารัก 2 คน คนโตเรียนม.3 คนเล็ก ม.1 ชีวิตผมอาภัพ นกเขาผมมันไม่ขันอ่อนปวกเปียกนิ่งสนิทแล้วครับ
โยมเปิดประเด็นมาเยี่ยงนี้ อาตมาถึงกับไปไม่เป็น ทั้งมึน ทั้งงง ไม่รู้จะตอบยังไง พลิกตำราไม่ถูก อารมณ์ห้วงนั้นเหมือน “เวิ้งฟ้ากะลาครอบ”
พอตั้งสติ เลยถามไปว่า แล้วโยมจะทำยังไง ถ้าไม่ปลง ระหว่างนั้น บอกตามตรงอาตมาก็ต้องใช้สติในการจุดไฟเช่นกัน
หลวงพี่ผมไม่มีความสามารถทำการบ้านให้ภรรยา เธอบ่นทุกครั้งที่นอนด้วยกัน เพราะเธอยังมีความต้องการทางเพศสูงอยู่ เธอให้เวลาผม 5 ปี นี่ก็ครบแล้ว
ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง ในเมื่อนกเขามันไม่ยอมขันจริงๆ สุดท้ายวันแห่งความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตผมก็มาถึง ภรรยาเธอลั่นวาจา ว่าเธอไม่ผิดที่ผมไม่สามารถทำการบ้านได้ ฉะนั้นเธอก็จะขอไปมีอะไรกับชายอื่น ที่พร้อมรบมากกว่า
ผมได้ยินประโยคนี้จากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา และเป็นแม่ของลูกสาวทั้ง 2 คน สมองมันเย็นชาไปหมด คิดอะไรไม่ออก และไม่คิดว่าเธอจะพูดคำนี้ออกมา
ใจเย็นคุณโยม ไม่ต้องเศร้า เราเป็นผู้ชาย ต้องเข้มแข็งเข้าไว้ ในฐานะหัวหน้าครอบครัว เราเป็นพ่อบ้าน จะอ่อนแอไม่ได้
ในส่วนของเรื่องเพศ วางมันไว้ มันเป็นเรื่องของเวรกรรม คนเราเกิดมาไม่เท่ากัน สูงต่ำ ดำขาว สั้นยาว แข็งไม่แข็ง “มันเป็นธรรมชาติกรรม เหมือนหมอกควัน” ตามวาระ ตามเวลา เป็นเรื่องของร่างกายบวกจิตใจ
โยมไม่ผิด ที่เกิดมาพอถึงวัย 54 ปี แล้ว “ของดีไม่ทำงาน” อะไหล่มันเสื่อมกันได้ เหมือนรถยนต์ใช้มานาน ซ่อมบานตะเกียง
ถึงแม้จะเสื่อมเร็วผิดปกติก็ตาม โยมไม่ใช่คนเลว โยมไม่ได้ทำผิดศีลธรรมอะไร??? แค่โชคร้ายปริซึมนิดหน่อย
สิ่งที่อาตมาจะให้แง่คิด ในเบื้องต้น ณ เวลานี้ คือต้อง “ปลง”
แต่คนที่ยังปลงไม่ได้คือ ภรรยาของโยม เขายังอยู่ในวังวนของ “กิเลส ตัณหา ราคะ” เขาลืมคิดไปว่า ชีวิตคู่ ชีวิตครอบครัว ความสุขเรื่องเพศสังวาสไม่ใช่สาระสำคัญ
ความสุขที่แท้จริงในการดำเนินชีวิต คือการพอใจ ในความเป็นเพื่อน อยู่ร่วมกันอย่างถ่อยทีถ่อยอาศัย
รักใคร่ชอบพอกันที่คุณงามความดี ดำเนินชีวิตด้วยวัตรปฏิบัติที่งดงาม ไม่ทำผิดศีล มีใจเป็นกุศล เมตตา เสียสละ ให้อภัย ใจบุญ แค่นี้จบ
ชีวิตคู่สุขสม รักลูก ไม่นอกใจภรรยา นี่ถือว่าสุดยอดแล้ว
คนเป็นภรรยาต้องปลง ถึงแม้สามีจะมีร่างกายไม่แข็งแรง แต่ถ้าเขาเป็นคนดี ก็ถือว่าโชคดีสุดๆแล้วในชีวิต
ยังไงก็ให้นึกถึงลูก นี่ถ้าลูกรู้ว่า แม่คิดจะไปหาผู้ชายคนใหม่ แค่เพียงต้องการประชดพ่อ ว่าหมดประสิทธิภาพทางเพศ
ถ้าลูกมันรู้ มันจะคิดอย่างไร ว่าคนระดับเป็นแม่คนแล้ว อายุก็มากถึงวัยกลางคน 42 ปี ยังปลงไม่ได้
นี่ถ้าไปหาชายใหม่จริงๆ สังคมไทยเขาประณามว่า เป็น “กากี” แต่ถ้าเป็นผู้ชายสังคมไทยยังประณามน้อยหน่อย แต่ถ้าเป็นผู้หญิงเรื่องใหญ่ “โลกประณาม” และลูกจะรังเกียจการกระทำของแม่อย่างแน่นอน
การเป็นแม่คน ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีเพื่อลูก ฉะนั้นควรมาคิดเรื่องครอบครัวจะดีกว่า ดูแลลูก สามี ให้มีความสุข โดยเฉพาะลูกทั้ง 2 ต้องอยู่กับเขา เล่นกับเขา เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งแม่ที่สมบูรณ์ให้ได้ เพราะน้องเขาเป็นเด็กผู้หญิงทั้งคู่ พ่อแม่ยังต้องดูแลอย่างดี
ฝ่ายภรรยาควรเมตตาดูแลสามี เอาธรรมะชโลมจิตใจตนเองให้ชุ่ม ดูแลกันตอนแก่ไข้ได้ป่วย การดำเนินชีวิตใกล้ความตายเข้าไปทุกที ให้คิดไว้เสมอว่า ต่างคนก็ต่างทุกข์ไม่น้อยไปกว่ากันหรอก ฝ่ายหนึ่งมีร่างกายไม่แข็งแรง อีกฝ่ายหนึ่งยังมีเรื่องบนเตียงครบ “ยังอยากถูกกระทำ” เพราะคิดว่านั่นคือความสุข แต่จริงๆแล้ว มันเป็นความสุขชั่วคราว “หมดเสียวก็หมดสุข –หมดสุขก็หมดเสียว” ล้วนเป็นสิ่งสมมุติทั้งสิ้น
ฉะนั้นที่ทำให้ทุกข์ ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายทำ แต่ทางภรรยากำลังทำร้ายตัวเอง กำลังทำให้ตัวเองต้องทุกข์เพิ่มขึ้นไปอีก ถ้าไปหาหนุ่มที่แข็งแรง แต่ก็บาป
ถึงเวลานี้แล้ว ควรเห็นอกเห็นใจกัน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์กันไป ไม่ว่าสามีของเราจะหมดกำลังไปแล้ว อย่าไปยึดเรื่องกามมาเป็นของเรา ถ้ายังหมกมุ่นก็ต้องทุกข์ไม่จบไม่สิ้น
ยึดเรื่องกามมาก ก็ทุกข์มาก ยึดน้อยก็ทุกข์น้อย ไม่ยึดก็ไม่ทุกข์ เลือกเอาว่าจะทุกข์ระดับใด ปล่อยวางไป ก็ไม่ต้องทุกข์
โยมผู้ชายต้องเข้มแข็ง อย่าเครียด ต้องปลง การปลงได้ จะช่วยให้จิตใจสบายขึ้น อย่าไปคิดด้วยความคับแค้นใจ การปลงช่วยผ่อนคลายจิตใจ ต้องตั้งต้นคิดเลยว่า ต่อไปจะทำอย่างไรดี ต้องทำตัวเองให้ดีได้อย่างไร โดยที่ไม่ต้องเอาชีวิต จิตใจไปแขวนไว้กับการกระทำ คำพูด ของภรรยา ที่ถ้ายังท้าทายอยู่ตลอดเวลา
เคารพและให้เกียรติกัน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ทำหน้าที่พ่อแม่ ทำหน้าที่ผัว ทำหน้าที่เมีย ให้สมบูรณ์ พอกลับเข้าบ้าน ก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ออกนอกบ้าน ก็ทำงานให้ดี เพื่อครอบครัว เพื่อลูกเพื่อภรรยา อย่าไปกังวน ช่วยกันดูแลลูกให้ดี อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ พ่อแม่ต้องปรองดอง ห้ามทะเลาะกัน เพราะเด็กต้องการตัวอย่างที่ดีจากพ่อแม่ ผลัดกันปลอบใจ สามัคคีกันไว้ ชวนกันสนทนาธรรม ด้วยความรักเมตตาเกื้อกูล มี "สัมมาวาจา"
สิ่งสำคัญต้องเตือนผู้หญิง ที่ติดใจในรสชาติกามอารมณ์ เหมือนแมลงวัน ที่ปีกติดอยู่กับกองน้ำผึ้ง ที่ตัวเองกำลังชิมอยู่ รู้ว่าอันตราย อยากถอนตัว บินออกจากกองน้ำผึ้ง หลังจากอิ่มแล้ว แต่ก็ทำได้ยาก
เรื่องนี้ต้องช่วยกัน โยมสามีต้องปรับชีวิต อย่าไปหดหู่ ที่นกเขาไม่ขัน หมั่นพาภรรยาไปออกกำลังกายให้แข็งแรง หางานอดิเรกทำกับภรรยาและลูกสาว เช่น ออกไปวิ่ง ตีแบด ปลูกต้นไม้ วันหยุดชวนไปทำบุญที่วัด รับรองสนุก จนไม่มีเวลาไปคิดถึงเรื่องอย่างว่าอีก
วิธีที่อาตมาบอกโยม เป็นวิธีง่ายๆ ไม่ยาก หันมาปฏิวัติตัวเอง เป็นสามีภรรยายุคใหม่ที่เข้มแข็ง ทำเพื่อตัวเองและเพื่อลูก ขอให้โชคดี…..เจริญพร
เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)
เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ
