คอลัมน์จุดไฟในใจคน ตอน หลวงพี่ขา ‘ช่วยหนูที’ ผัวหนูโดนของค่ะ!!

หลวงพี่ขา ‘ช่วยหนูที’ ผัวหนูโดนของค่ะ!!

หลวงพี่เตือนสติ ‘โธ่อีโง่ อีควาย ไปตายซะ’

โยมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ - โลภ โกรธ หลง

คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม

                    

            เจริญพรญาติโยมทุกท่าน เมื่อเร็วๆนี้ มีสีกาท่านหนึ่ง โทรเข้ามา มีปัญหาคาใจ อยากถามไถ่  ปรึกษาหารือ ระบายความทุกข์ สุ่มในใจมานาน ไปหามาหลายอาจารย์ ไม่สำเร็จเสียที บังเอิญมีเพื่อนแนะนำ ให้ลองโทร.ถามหลวงพี่น้ำฝน ท่านน่าจะมีคำแนะนำดีๆ ที่ช่วยแก้ไขได้!!  

โยมบอกกลุ้มใจเรื่องสามี  ที่นับวันเปลี่ยนไป จากที่เคยรักชอบพอ สุดหัวใจ ใหม่ๆ อะไรก็สีชมพู  หอมแก้มชื่นใจเช้าเย็น  เห็นหน้าคาดตากันเมื่อไร เป็นต้องนัวเนียตลอดเวลา

พลันเมื่อวันเวลาฝันแปร สามีคนนี้ เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ ไปทำงานเช้าขึ้นกว่าเดิม แต่เวลากลับบ้าน เริ่มไม่ตรงต่อเวลา บางครากลับดึกดื่น บางคืนก็ไม่กลับเอาเสียเลย

ส่วนพิมพ์ทรงหน้าตาที่เคยขาวใส สะท้อนความหล่อ ทุกเหลี่ยมมุม มาวันนี้ รู้สึกเริ่มคล้ำดำ หม่นหมอง หมดเท่ห์ แถมบุคลิกการพูดจา ที่เคยออดอ้อนเอาใจ เดี๋ยวนี้ทำเสียงแข็ง ชอบทำหน้าเข้มเข้าใส่ตลอดเวลา  อารมณ์เสียหงุดหงิดง่าย   ออกอาการดุด่าแบบไม่มีเหตุผลเป็นประจำ เรียกว่าเมียทำอะไรก็ผิดไปหมด

กิจวัตรประจำ วันอาทิตย์   อารมณ์วันหยุด  ที่เคยพาเมียไปเที่ยว พักผ่อน ตามสถานที่ต่างๆ

ปัจจุบันฝันไปเถอะ  แค่เอ่ยปากจะชวน  ก็โดนด่าไม่มีชิ้นดี  แถมอ้างโน้นอ้างนี่  บอกช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี  จะไปเที่ยวหาหอกอะไร  ต้องประหยัดเข้าไว้ จะเที่ยวไปทำไม ให้เปลืองเงินเปล่าๆ

เงินเดือนเคยให้เมียตรงเวลา แต่บัดนี้ ล่าช้า บางคราเลยเถิดถึงกลางเดือน แถมเริ่มมีหนี้สินตามมา ไม่รู้ว่าเอาเงินไปใช้กับอะไร  การพนันก็ไม่เล่น เหล้ายาปลาปิ้งก็ไม่สนใจ โยมสงสัยว่าทำไม สามีถึงเป็นหนี้สิน เริ่มทวีคูณมากขึ้นขนาดนี้ หลวงพี่ขา  ช่วยหนูที  สงสัยผัวหนูโดนทำของใส่แน่นอน

ทั้งหมดทั้งมวล ที่โยมเล่าให้อาตมาฟัง มานี้ ก่อนอื่นอาตมาต้องขอให้สติโยม ด้วยคำแรงๆก่อนเลยโธ่  อีโง่ อีควาย ไปตายซะ บ้าหรือเปล่า ตื่นจากภวังค์ได้แล้ว

ยุคสมัยนี้ มันมีของที่ไหนกันเล่าโยมเอ้ย

 โยมสันนิษฐานจินตนากาลเอาเองว่า สามีน่าจะโดนของ แน่นอน และอยากให้หลวงพี่ช่วยทำพิธี เอาของออกให้หน่อย ผัวหนูจะได้กลับมาเป็นคนเดิมเสียที แค่คิดก็ผิดแล้วโยม

เรื่องเล่าของผัวโยมทั้งหมด อาตมาฟังจนครบถ้วนกระบวนความแล้ว ถ้าจะให้สมาธิให้สติกันจริงๆ ก็ต้องทำพิธี จับยามสามตาเสียหน่อย ไหนๆก็ชมมาแล้วว่าอาตมาเป็น จอมขมังเวทย์ ปรากฏว่าอาตมานิมิตเห็นภาพ สามีของโยมกำลังเล่นอยู่กับของ ที่เป็นของใหม่  แต่ไม่ใช่ของโยมอย่างแน่นอน เป็นการเล่นกับของใหม่อย่างสนุกสนาน

ซูมโฟกัสภาพชัดเจนที่สุด อาตมาเห็นจริง และขอฟันธง ผัวโยมกำลังไปติดของใหม่ที่สดใสโสภากว่าของโยม  งามกว่าแน่นอน

พูดง่ายๆเขากำลังไปเจอผู้หญิงใหม่ สวยและเด็กกว่าโยมมากมาย  แถมเอาใจเก่ง หน้าตาดี แต่ไม่ต้องเป็นห่วง เชื่ออาตมา  วันหนึ่งเขาก็จะกลับมา  เป็นขวัญใจคนเดิมของโยม

โยมอย่าไปสนใจ เอาเวลาไปทำมาหากิน  ดูแลแม่ผู้ให้กำเนิดโยม จะประเสริฐกว่า

 ดีกว่าเสียเวลาไปหาพระผสมแพะ ไปหาหมอดูหมอเดา หรือพวกทำพิธีทรงเจ้าเข้าพิธี  เสียเงินเสียทอง เสียเวลา เสียอนาคต ไปให้เขาหลอกเอาเงินฟรีๆ

ทั้งที่ในความเป็นจริง เรื่อง ของ คุณไสย ที่โยมว่า มันไม่มีจริงในโลกใบนี้ อย่างแน่นอน อาตมาขอยืนยัน  เลิกฝันลมๆแล้งๆ ควรอยู่กับความจริง ดีที่สุด เรื่องโดนของเป็นเรื่องที่งมงาย เป็นกุศโลบายของพวกปัญญาอ่อน โยมก็แปลกอยู่ดีๆ ชอบให้เขาหลอก โอเคนะ เข้าใจตรงกันนะ จบนะ

ปิดท้ายมาเข้าในมุมมองทางพระพุทธศาสนา ตามที่หลวงพ่อพูล เคยสอนศิษยานุศิษย์ไว้เสมอว่า “รูป” อะไร…ก็ไม่จับใจเท่ารูปผู้หญิง “เสียง” อะไร…จะมาจับใจเท่าเสียงผู้หญิงเป็นไม่มี “กลิ่น” อะไร…จะเหมือนกลิ่นผู้หญิง ติดกลิ่นอื่นก็ไม่เท่าติดกลิ่นผู้หญิง “รส” อะไร สารพัดรสก็ไม่เทียบเท่ารสผู้หญิง หลงติดเข้าไปแล้วถอนได้ยาก ผัวของโยมกำลังติดสิ่งเหล่านี้อยู่ อย่าไปเชื่อหมอดู หมอเดา มันเป็นเรื่องหลอกลวงทั้งสิ้น

ยิ่งช่วงนี้อากาศร้อน ถ้าไปเครียดเรื่องผัว ยิ่งร้อนไปกันใหญ่ ความร้อนมันไม่เที่ยง ไม่นานก็หมดร้อน แล้วก็ถึงหน้าฝน มันเป็นเรื่องธรรมชาติ

อาตมาเคยถามหลวงพ่อพูล ในขณะที่ท่านนั่ง อยู่ในห้อง เหงื่อท่วมตัว อาตมาถามว่าหลวงพ่อไม่ร้อนหรือ ท่านบอกว่าธรรมดา แล้วท่านก็นั่งทำงานปกติ อันนี้แสดงว่าท่านรู้จักหมุนจิตใจต้อนรับสถานการณ์นั้น แล้วก็ไม่เป็นทุกข์

คนเราจะอยู่ที่ใดก็ตาม เราควรจะอยู่ให้เบาใจสบายใจ อย่าอยู่ให้มีความทุกข์ความหนักใจ

คราวหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าถูกพระเทวทัตทุ่มหินลงมา แต่ว่าหินนั้นไม่ถูกพระองค์ ไปชนต้นไม้ สะเก็ดนิดหนึ่งมากระทบถูกหน้าแข้ง เลือดไหลซิบๆออกมา หมอโกมารภัจจ์ทำยาไปปะแผลให้ ยาที่ปะนั้นเป็นยาร้อน คล้ายทิงเจอร์

แล้วหมอก็กลับบ้าน หมอนอนไม่หลับตลอดคืนมีความเป็นห่วง นึกในใจ ยาที่พอกนั้นเป็นยาร้อน พระผู้มีพระภาคคงจะไม่ได้บรรทม เพราะความร้อนของยาที่ผิวหนัง

 ตื่นแต่เช้ามืดมาเฝ้าดูพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วถามด้วยอาการร้อนรนใจว่า เมื่อคืนพระองค์บรรทมหลับเป็นปกติหรือเปล่า  พระผู้มีพระภาคตอบ  เราบรรทมหลับเป็นปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หมอก็บอกว่า  ข้าพระองค์นอนไม่หลับเมื่อคืนนี้ เพราะมีความกังวลที่ยาปะแผลของพระองค์ว่ามันร้อน  พระผู้มีพระภาคตอบ  ความร้อนทั้งหลายเราได้ดับมันหมดแล้วที่ใต้ต้นโพธิ์ที่ตรัสรู้ เวลานี้ความร้อนเหล่านั้นไม่มี ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องทุกข์ในเรื่องความร้อนต่อไป  อันนี้เป็นเครื่องแสดงถึงความสงบเย็นของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ไม่มีความร้อน มีแต่ความสงบเย็น จะอยู่ในที่ใดก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจท่าน

อันนี้เป็นเรื่องพิเศษ ที่จะเกิดมีเฉพาะบุคคล ที่มีจิตหลุดพ้นแล้ว จากกิเลสทั้งปวง หรือพ้นแล้วจากการยึดมั่นถือมั่นในเรื่องตัวตน

แต่ว่าจิตของพระอริยะเจ้า ท่านไม่มีเหมือนเรา จิตท่านแตกต่างจากเรา ท่านปฏิเสธหมดแล้ว ไม่มีอะไรเป็นของท่าน อะไรๆมันเกิดขึ้นท่านก็เฉยๆ

 สรุปคือ สิ่งที่ทำให้โยมเกิดความทุกข์ คือการยึดมั่นถือมั่น เรียกว่า อุปาทาน ตามภาษาธรรมะ พอมีอุปาทานขึ้นเมื่อใด ใจมันไปติดอยู่กับสิ่งนั้น ไปยึดอยู่กับสิ่งนั้น พอสิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงไป ไม่เหมือนใจไม่สมใจ โยมก็มีความทุกข์ขึ้นมาทันที

อันนี้เป็นเครื่องชี้อยู่ในตัวแล้วว่า โยมเป็นทุกข์เพราะ มีความยึดมั่นถือมั่น ถ้าจะไม่ให้เกิดทุกข์ ต้องผ่อนคลาย ความยึดมั่นถือมั่นออกไปจากใจของโยมเสียบ้าง

                                                 ขอเจริญพร

เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)

เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ

‘ไม้แก่ดัดยาก’ อาตมาบิณฑบาต ‘ศิษย์เลิฟ’ ประกาศกฎเหล็กให้มารายงานตัว เลิกบุหรี่

                              

‘ไม้แก่ดัดยาก’ อาตมาบิณฑบาต ‘ศิษย์เลิฟ’

ประกาศกฎเหล็กให้มารายงานตัว เลิกบุหรี่

สูบมา 43 ปีวันนี้ยอม ‘เลิกแล้วครับหลวงพี่ ’

คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม

เจริญพรญาติโยมพุทธศาสนิกชนทุกท่าน ฉบับนี้ มีเรื่องราวดีๆมานำเสนอ เป็นเรื่องที่อาตมาภาคภูมิใจ ถือเป็นการต่ออายุคน ให้ยืนยาวนานในพุทธศาสนา และอยู่ในโลกใบนี้ มีความสุขอย่างแท้จริง

เหตุการณ์เกิดขึ้น เมื่ออาตมามีโอกาส พบกับศิษย์ที่สนิทชิดชอบ มานานหลายปี เจอกันก็ถามไถ่ สารทุกข์ ด้วยความห่วงใยในวัยที่สูงขึ้น สิ่งสำคัญที่อาตมาเป็นห่วง คือเรื่องสุขภาพ ของศิษย์ทุกคน

บังเอิญสังเกตเห็นศิษย์รักท่านนี้ สูบบุหรี่จัดมาก วันละสองซอง สูบต่อเนื่องตลอด ด้วยความห่วงใย จึงเรียกให้เข้ามารายงานตัว เพราะเท่าที่ทราบมา ก่อนหน้านี้มีพระผู้ใหญ่ หลายรูป เคยขอให้เลิก แต่โยมไม่โยม “เป็นไม้แก่ที่ดัดยาก”

วันนี้อาตมาตัดสินใจ บิณฑบาตขอเด็ดขาด ให้โยมเลิกสูบบุหรี่ ประกาศกฎเหล็ก ขอได้มั้ย แรกๆโยมยังทำ ท่าทีอิดออด จากนั้นอาตมาเริ่มเอาจริง เลิกเถอะ เลิกวันนี้เลย อาตมาขอบิณฑบาต ทำเพื่ออาตมา หลวงพี่น้ำฝน สักครั้ง นี่ถ้าไม่รักกันจริง ไม่ห่วงใย อาตมาไม่ขอ แต่นี่ถึงเวลาแล้ว ที่ต้องขอแบบเด็ดขาดจริงๆ

อาตมาเทศนาชักแม่น้ำทั้งห้า โยมเชื่ออาตมาเถอะ เพื่อชีวิตที่ยืนยาวนานของโยม เพื่อคนที่เรารัก และที่สำคัญเพื่อตัวของโยมเอง

วินาทีนั้น อาตมาเสกน้ำมนต์ ให้โยมดื่ม เพื่อสาบานว่า ต่อไปนี้จะเลิกสูบบุหรี่อย่างเด็ดขาด แล้วให้โยมดื่มน้ำสาบานแก้วนี้

จากนั้นก็นำบุหรี่ 2ซอง ในกระเป๋า พร้อมไฟแช็ค บิดทำลายแล้วนำแช่ไว้ในน้ำมนต์ ต่อหน้าเพื่อนๆจำนวน 7-8 คน เพื่อเป็นพยานสักขีพยาน

รุ่งขึ้นอีกวัน อาตมาโทร.ไปหาโยมที่บ้าน เพื่อถามถึงอาการ หลังเลิกบุหรี่ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง โยมตอบ รู้สึกสดชื่น และดีขึ้นมาก ชีวิตมีอิสระขึ้น หน้าตาสดใส อารมณ์ดี ไม่เครียด

ระบบการหายใจดีขึ้น กว่าแต่ก่อน และสิ่งที่อาตมาแนะนำ ถ้ารู้สึกอยากมากๆ ก็ไปอาบน้ำ และควรดื่มน้ำเปล่ามากๆ และที่สำคัญอย่าไปคิดถึงบุหรี่อีก หางานอย่างอ่านทำ อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง

อาตมาทำอย่างนี้ทุกวัน ทุกเช้า จะโทร.ไปถามอาการโยม เพราะต้องการให้โยมเลิกอย่างเด็ดขาด

อาตมา แนะนำ โยมเพิ่มเติม โดยเฉพาะเรื่องของใจ จิตใจต้องหนักแน่น เข้มแข็ง อย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ ใจต้องมั่นคง ปักธงไม่เอาเด็ดขาด และโยมต้องคิดว่า ไม่มีมันโยมก็อยู่ได้อย่างสบายใจ มีความสุข

ลูกศิษย์อาตมาทุกคน ไม่มีใครสูบบุหรี่แม้แต่คนเดียว อาตมาจัดการให้เลิกสูบทุกคน ทุกครั้งที่เจอหน้าศิษย์ คุยกันใกล้ๆ อาตมาก็รู้แล้ว ว่าใครสูบ ใครไม่สูบ

และยังมีอีกกลุ่มหนึ่ง โดยเฉพาะพวกหน้าใหม่ โยมผู้ชายที่มาลงนะหน้าทอง พออาตมาได้กลิ่น ก็มักจะบิณฑบาตขอร้องให้เลิกสูบบุหรี่ ทำอย่างนี้ทุกครั้ง และทำมานานหลายปีแล้ว

พระสงฆ์ที่วัดทุกรูป เลิกหมด เด็กวัดพนักงาน ต้องเลิกเด็ดขาดทุกคน และใครที่เข้ามาในวัดไผ่ล้อม ห้ามสูบบุหรี่โดยเด็ดขาด

อาตมาเป็นพระสงฆ์ ต้องช่วยโยมให้หลุดพ้นจากอบายมุข และสิ่งเสพติดทั้งมวล ส่วนใครที่กินเหล้า ก็ขอให้เลิกเช่นกัน เหล้าก็อันตราย เป็นชนวนให้เกิดสิ่งเลวร้ายมากมายในชีวิตมนุษย์

ที่ผ่านมาโยมพ่อ โยมพี่ชายของอาตมา ก็ตายเพราะเหล้า เป็นตัวอย่างชัดเจน ที่อาตมาต้องรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง และต้องใช้เหตุผลล้วนๆมาสอนญาติโยม

อาตมาไม่ได้ ไม่เสีย อะไรกับโยม โยมนั่นล่ะที่ได้รับเต็มๆจาก สิ่งนี้ คือสุขภาพที่ดี และมีอายุที่ยืนยาวนาน อยู่กับลูกหลาน ในบั้นปลายชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป ที่สำคัญโยมได้ทำให้คนรอบข้างสบายใจ ไม่ต้องมาทุกข์ร้อนในยามเจ็บไข้ได้ป่วย

“ถ้าจะตายก็ขอให้ตายอย่างไม่ทรมาน ตายอย่างมีคุณค่าให้ลูกหลานได้ชื่นชม”

ไม่มีคำว่าสาย สำหรับการเลิกสูบบุหรี่ ยิ่งถ้าเลิกได้เร็วเท่าไหร่ ประตูสวรรค์เปิดรับรอรับอยู่ข้างหน้า แต่ถ้าไม่เลิก ประตูนรก ดึงมือคุณโยมทุกท่านเข้าไปอย่างแน่นอน ไม่ช้าก็เร็ว!!!

สุดท้ายนี้ขอให้ญาติโยมทุกท่านที่ยังติดบุหรี่และเหล้าอยู่ บางรายถึงขนาด ยอมตายเสียดีกว่าเลิก ที่สำคัญแค่นี้ยังละไม่ได้ แล้วโยมจะไปละ “กิเลส โลภ โกรธ หลง” ได้อย่างไร? ในความคิดเห็นส่วนตัวของอาตมาเข้าใจว่า ผู้ที่ติดข้องมากถึงขนาดนั้น เพราะยังไม่มีปัญญา ยังไม่เห็นโทษในการติดนั้น แม้ว่าจะนำพระพุทธพจน์ ข้อใด หรือบทใด กี่สูตร ก็ตาม ก็ไม่สามารถช่วยให้ โยมเลิกได้ เพราะปัญญาของโยมไม่มี...

ความรู้จากการศึกษาพระธรรม เพียงเล็กน้อย ไม่สามารถทำอะไรกับกิเลสที่สะสมมานานแสนนานได้

ดังนั้น ก็มีเพียงทางเดียว คือ ค่อยๆสะสม อบรมความเข้าใจในสภาพธรรมให้มากขึ้น ทีละเล็กทีละน้อย จนกว่าจะละโลภะได้

แล้วยิ่งถ้าคนที่ไปสอนไปห้ามให้โยมเลิก อุปมาเหมือนคนที่ติดบุหรี่ติดเหล้า แต่ไปสอนคนอื่น ว่าโทษของบุหรี่เหล้าไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ ควรจะเลิกนะ และไม่ควรเสพ แต่ตนเองยังเสพอยู่

เมื่อโยมฟังแล้วก็ไม่เชื่อ!?!

ส่วนตัวอาตมาเข้าใจว่า การกำจัดกิเลสที่ยากมากๆ ซึ่งเป็นเรื่องของจิตใจ แต่สิ่งที่เป็นเรื่องภายนอกยังละไม่ได้ คงต้องใช้กำลังใจสูงพอสมควร

ที่สำคัญอาตมาขอเป็นกำลังใจ ให้ญาติโยมทุกท่าน ที่ยังเลิกไม่ได้ ควรตั้งใจถอนการติดข้องออกให้ได้ เชื่อว่า คงจะสำเร็จในไม่ช้า เนื่องจากญาติโยมทุกท่าน ล้วนมีความตั้งใจอย่างแรงกล้า ภาษาทางโลกเรียกว่า รู้แล้วแต่ยังไม่ตัดสินใจ อย่ามัวรีรออยู่เลย เหลือเวลาในโลกนี้ อีกไม่นานกันทั้งนั้น

สรุปขออนุญาตยกตัวอย่าง ลูกศิษย์เลิฟของอาตมาท่านนี้ และอีกหลายท่านๆ ที่ชอบบอกว่าพรุ่งนี้จะเลิกสูบบุหรี่ “โยมไม่ต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้” โยมตัดสินใจวันนี้ และเลิกวันนี้เลย ไม่ต้องรออะไรอีกแล้ว หักดิบ!! เลิกเด็ดขาด!!

ด้วยความปรารถนาดีจากอาตมา หลวงพี่น้ำฝน... ถ้าธรรมะคือชีวิตประจำวัน อาตมาขอส่งตัวอย่างนี้ และความปรารถนาดีนี้ เพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่ยังติดข้องในบุหรี่อยู่ ขอให้เลิกสำเร็จโดยถ้วนหน้ากัน ทุกท่านทุกคนเถิด!!!...ขอเจริญพร

เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)

เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ

จุดไฟในใจคน ‘หนุ่มใต้ คนตรัง’ สิ้นหวัง!! พลังหมด!! โดย หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาส วัดไผ่ล้อม

‘ หนุ่มใต้ คนตรัง’ สิ้นหวัง!! พลังหมด!!กำลังใจหาย 

 ‘พ่อแม่ตาย’ หนี้สินมากมาย

หลวงพี่เติมพลัง ลุกสู้ ‘ท้อได้ แต่อย่าถอย’

คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม

เจริญพร ญาติโยมพุทธศาสนิกชนทุกท่าน พลันที่ รายการคิดไม่ออก บอกหลวงพี่น้ำฝน จบลงทีไร ญาติโยมก็กระหน่ำโทร.เข้ามาหาอาตมาไม่ขาดสายเช่นกัน

ซึ่งอาตมาก็ให้แสงสว่างไปตามอัตภาพสติปัญญา ด้วยความบริสุทธิ์จริงใจ อยากให้โยมทุกคน อยู่รอดปลอดภัย อย่างเข้มแข็งมีพลัง และสิ่งที่สำคัญ อาตมาย้ำอยู่เสมอก็คือ โยมท้อแท้ได้ แต่ห้ามท้อถอย และขอให้กำลังใจทุกคน จงลุกขึ้นสู้สู้

และสำหรับฉบับนี้ ที่อาตมาซึ้งใจ ก็ตรงที่ มีโยมท่านหนึ่ง อุตสาห์เดินทางมาจากแดนไกล หมดค่ารถค่ารามากมาย โยมมาจากภาคใต้ จังหวัดตรัง  บอกมารอที่วัดตั้งแต่เช้ามืด

นี่แสดงว่าโยมทุกข์ร้อนใจจริงๆ และมีความหวัง มีความศรัทธาในตัวอาตมา ที่จะสามารถชี้ทางออก บอกทางสวรรค์ให้โยมได้

โยมบอก ชมรายการโทรทัศน์ ที่อาตมาจัด เป็นประจำ และที่มาวันนี้ มีเรื่องทุกข์มาปรึกษา โยมเล่าว่า  ห้วงนี้รู้สึกจิตใจห่อเหี่ยว เพราะที่ผ่านมา ทำธุรกิจบ่อเลี้ยงกุ้ง เคยรุ่งอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็ร่วง

ธุรกิจขาดทุน หนี้สินอีรุงตุงนัง ชักหน้าไม่ถึงหลัง จวบจนวันนี้รู้สึกห่อเหี่ยวใจ อยากจะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอด

สุดท้ายนึกถึงหลวงพี่น้ำฝน จึงตัดสินใจเดินทาง ออกจากบ้านจังหวัดตรัง แวะมาหาเพื่อนที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แล้วก็ชักชวนกันมาที่ วัดไผ่ล้อม จังหวัดนครปฐม

ณ เวลานี้ สิ่งที่อาตมาเห็น สภาพภายนอกของโยม ยอมรับว่าหมดราศี แววตาอ่อนล้า ฉายแววว่ากำลังอยู่ในห้วงจิตใจว้าวุ่น สับสน กังวน และที่สำคัญโยมกำลังทำร้ายตนเอง ตำหนิตนเอง และดูถูกตัวเองอย่างรุนแรง

ความคิดนี้มันสะสมหมักหมม หมกมุ่น ผสมพันพัวอยู่ในใจ จนกลายเป็นความทุกข์ จิตและกายห่อเหี่ยว หมดกำลังใจ ท้อแท้ พอหนักมากขึ้น ก็ถึงขั้น อยากจะหนีปัญหาทั้งหมด ด้วยการฆ่าตัวตาย

อาตมาขอถามโยมว่า การฆ่าตัวตายช่วยอะไรได้!!! อยากให้โยมมองที่เหตุผล ความตาย ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา แต่โยมกำลังจะเพิ่มปัญหาให้ตัวเอง เป็นการผูกเวร ไม่จบไม่สิ้น ที่สำคัญ บาปมากๆ

เรื่องปัญหาหนี้สิน ไม่ใช่มีโยมคนเดียวที่เป็นหนี้ คนไทย 30 กว่าล้านคน ล้วนเป็นหนี้กันทั้งนั้น อาตมาก็เป็นหนี้ หาเงินมาสร้างวัด โรงเรียน โรงพยาบาล ช่วยเหลือสังคม เลี้ยงคนงานภายในวัด เป็นหนี้สินมากกว่าโยมเสียอีก แต่ทำไมอาตมาถึงต้องสู้ และอยู่ได้มาจนทุกวันนี้

สิ่งสำคัญที่โยมต้องปลง และอาตมาก็ต้องปลงเหมือนกัน นั่นคือ ต้องทำใจ โยมต้องมองไปข้างหลัง แล้วก็หันไปมองข้างหลัง คนที่หนักยิ่งกว่าโยม ยังมีอีกมากมายหลายสิบล้านคน แต่ทำไมเขายังสู้ ทำไมเขาถึงไม่คิดฆ่าตัวตาย

ปัญหาทุกเรื่องมีทางออก มีทางแก้ไข โยมเป็นหนี้ แต่โยมไม่ได้หนีไปไหน บอกเจ้าหนี้เขาไปตามตรง อธิบายให้เขาฟัง เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดตามความเป็นจริง แล้วบอกเขาไปว่า เราจะหาทางทำงาน เริ่มต้นใหม่ แล้วจะใช้หนี้ให้เร็วที่สุด

และที่โยมเน้นว่าอยากตาย โยมไม่ต้องไปฆ่าตัวตายให้บาปกรรม เพราะถึงอย่างไร โยมก็ต้องตายอยู่แล้ว ไม่ช้าก็เร็ว อาตมาก็ต้องตายเช่นกัน ทุกคนในโลกใบนี้ต้องตาย ไม่มีใครหนีความตายไปได้ ฉะนั้นจงลืมเรื่องฆ่าตัวตายซะ

และที่โยมตัดพ้อ ว่า พ่อก็ตาย แม่ก็ตาย พี่ก็ตาย ถามเป็นเพราะดวงชงหรือไม่ หรือเป็นเพราะ ดวงไม่ดี นี่ก็เป็นการเข้าใจผิด พ่อโยมอายุ 80 กว่าปี แม่โยมอายุ 70 กว่าปี เขาอายุมากแล้ว มันเป็นไปตามสังขาร ตามวาระ และพี่โยมก็เช่นเดียวกัน เขาทำเวรทำกรรมมาแค่นี้ เขาต้องตายตามธรรมชาติ ไม่มีใครฝืนได้

คนเราทุกคน ต้องมี การเกิด การแก่ การเจ็บ และการตาย อาตมาย้ำเรื่องนี้ทุกครั้งที่สอน แล้วโยมจะเครียดไปเพื่ออะไร ที่สำคัญโยมต้องละให้ได้ในชั่วโมงนี้คือ กิเลส ความโลภ ความโกธร ความหลง

กิเลสคือตัวปัญหา แต่ทุกปัญหา ก็มีทางออก ทุกปัญหา ต้องใช้ “ ศีล สมาธิ สติปัญญา” เพื่อแก้ไข แต่เรื่องบางเรื่อง เกินกว่า สติปัญญา จะแก้ไข
โยมก็ต้องอยู่ กับปัญหา อย่างเข้าใจ อย่าเดินหลงทางไปกับมัน

ควรให้กำลังใจตนเอง ด้วยการคิดบวก ตามวิธีของอาตมา คือ โยมอย่าปล่อยให้เหตุการณ์แย่ๆ มาทำลายชีวิตโยม และจงจำไว้ อดีตไม่เท่ากับอนาคต และอย่าคาดหวังกับอนาคต ควรคิดถึงภาพรวม อย่าตัดสินอะไรแค่คิดว่า ดีกับไม่ดี จงดูแลสุขภาพ และควรมีเป้าหมายที่ชัดเจน และที่สำคัญโยมต้องนึกถึงแต่สิ่งดีดี นี่คือหลักคิดที่อาตมาใช้อยู่เป็นประจำ

ญาติโยมทุกท่าน ชีวิตในบางครั้ง ความไม่ยุติธรรม คล้ายเป็นเรื่องถูกต้อง ความเจ็บปวด คล้ายเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ความเสียเปรียบ อาจถูกยัดเยียดให้ ความพ่ายแพ้ อาจเกิดขึ้นได้ อย่างไม่คาดฝัน คนที่เข้มแข็งเท่านั้น จึงจะสามารถ ทนรับเอาไว้ได้ เพื่อที่จะกอบกู้ ทุกอย่างกลับคืนมา

และควรละ ราคะ โทสะ โมหะ ตัณหา หันเข้าหาความ สงบ ประณีต สลัดทิ้งความท้อเสีย ที่ผ่านมาความสุข มักทำให้โยมลืมตัว แต่ในความทุกข์ มักทำให้โยมมีสติ

สุดท้าย อาตมาขอฝาก มงคลชีวิต ที่ญาติโยมทั้งหลาย ควรจดจำให้ขึ้นใจ ควรปฏิบัติให้ได้ พยายามสอนตัวเองปลุกกายใจให้มีพลัง เริ่มต้นเช้าวันใหม่ สิ่งที่ควรปฏิบัติให้เป็นนิจสม่ำเสมอ อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา

อย่าเสวนาคนชั่ว อย่ามั่วอบายมุข อย่าชิงสุกก่อนห่าม อย่าพล่ามก่อนทำ อย่ารำก่อนเพลง อย่าข่มเหงผู้น้อย อย่าคอยแต่ประจบ อย่าคบแต่เศรษฐี อย่าดีแต่ตัว อย่าชั่วแต่คนอื่น อย่าผ่าฝืนกฎระเบียบ อย่าเอาเปรียบสังคม อย่าชื่นชมคนผิด อย่าคิดเอาแต่ได้

อย่าใส่ร้ายคนดี อย่ากล่าววจีมุสา อย่านินทาพระ-จ้าว อย่าขลาดเขลาเมื่อมีทุกข์ อย่าสุขจนลืมตัว อย่าเกรงกลัวงานหนัก อย่าพิทักษ์ พาลชน อย่าลืมตนเมื่อมั่งมี ถ้าทำได้เยี่ยงนี้ ชีวิตจะมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง อย่างแน่นอน....ขอเจริญพร

เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)

เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ

จุดไฟในใจคน เรื่อง สาวใหญ่กลุ้มใจ ‘เลี้ยงลูกไม่ได้ดั่งใจ’ โดย หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาส วัดไผ่ล้อม

สาวใหญ่กลุ้มใจ ‘เลี้ยงลูกไม่ได้ดั่งใจ’

สงสัยกรรมเก่า? เคยแย่งสามีเขามา

หรือที่เคยทิ้งผู้ชาย- ส่งผลตามสนอง

คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม

เจริญพรญาติโยมทุกท่าน เมื่อเร็วๆนี้มีโยมสีกา โทร.มาจากสวิตเซอร์แลนด์ มีปัญหาคาใจ ถามไถ่เล่าความทุกข์

โยมกลุ้มใจเรื่องลูกชาย พูดอะไรไม่เชื่อฟัง ทั้งที่โตเป็นหนุ่ม เรียนจบปริญญาตรี แต่ทำตัวเหมือนเด็ก โยมสงสัยใช่กรรมเก่าหรือไม่ เพราะอดีตเคยทำไม่ดีไว้พอสมควร

โยมเล่าสมัยยังสาว เสน่ห์แพรวพราว บาดใจชายหนุ่ม แต่ก็เคยผิดพลาด ไปหลงรัก คนที่เขามีคู่อยู่แล้ว สมัยนั้นต้องการเอาชนะ จึงแย่งเขามา พอสมใจอยาก อยู่ด้วยกันไม่นาน เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ผู้ชายในฝัน พอแย่งมาสะใจ สุดท้ายก็ทิ้ง

ชั่วโมงนั้น ไม่สนเรื่องเวรกรรม ไม่กลัวบาปกรรมใดๆทั้งสิ้น เมื่อทิ้งแฟนคนแรก ชีวิตผันแปร พบรักหนุ่มชาวอังกฤษ แต่ความรักไม่ราบรื่น ทั้งที่หนุ่มคนนี้ รักโยมมาก รู้สึกเบื่อหน่าย ตัดสินใจทิ้งหนุ่มเมืองผู้ดี ปรากฏว่า เขาไปโดดตึกตาย ที่พัทยา

ชีวิตรักยังไม่จบ เจอหนุ่มฝรั่งเศส เตรียมจะไปแต่งงาน อีก 3 วันจะบิน เขาบอกไปไม่ได้ เพราะมีครอบครัวแล้ว ทุกอย่างจบเห่ ความฝันพังทลาย

ละครชีวิตจริง เรื่องนี้ยังไม่จบ จากนั้นโยมมีโอกาสไปเที่ยวทะเลชะอำ ได้พบกับหนุ่มใหญ่ชาวสวิตเซอร์แลนด์ แต่งงานตามประเพณี อยู่ด้วยกันจวบจนวันนี้ 7 ปี

นับเป็นครอบครัวที่อบอุ่น เพราะเขาเป็นคนดีมาก แต่ที่โทร.มาหาหลวงพี่วันนี้ กลุ้มใจเรื่องลูกชาย รู้สึกท้อใจ ลูกไม่สนใจการงาน ว่าเตือนไม่เชื่อฟัง อยากถามหลวงพี่ นี่ใช่กรรมเก่าหรือไม่?

ก่อนอื่นโยมต้องตั้งสติให้ดี จากที่อาตมาลำดับเหตุการณ์ วันนี้ชีวิตโยมดีมากแล้ว ได้สามีดี เป็นคนดี รักโยมมาก ถือว่าโชคดี ควรใช้ชีวิตให้มีความสุข

สำหรับเรื่องลูกชายอย่าไปเครียดให้มากจนเกินไป เขาโตแล้ว มีการศึกษา มีสติปัญญา ต้องค่อยๆสอน อบรมเขาไป อย่าไปกังวน ถ้าโยมทุกข์ คนที่แย่คือโยม เพราะเวลาที่โยมทุกข์ไม่มีใครมาร่วมทุกข์ด้วย ความทุกข์ไม่ได้สร้างประโยชน์อันใดให้ร่างกายและจิตใจ มีแต่จะทำให้เสียสุขภาพจิต

ควรดูแลสามี ดูแลตนเอง รักษาสุขภาพ หาความสุขให้กับชีวิต เรื่องเก่ามันผ่านไปแล้ว ใช้ชีวิตในวันใหม่ อยู่กับความจริง และสิ่งที่อาตมาอยากจะฝากไปยังญาติโยมทุกท่าน ที่มีความทุกข์เรื่องลูก ให้มองเป็นเรื่องธรรมดา ต้องทำใจ ปัญหานี้บอบบาง หากแก้ไม่ถูกทาง อาจลุกลามบานปลาย “ลูกชายหนีเตลิด” 

ก่อนอื่นโยมต้องเข้าใจคนวัยหนุ่ม คิดย้อนไปถึงตอนที่โยมเป็นวัยรุ่น แล้วค่อยหาสาเหตุว่าทำไมลูกโยมถึงเป็นเช่นนี้?

สาเหตุสำคัญ ที่ทำให้ลูกดื้อ เกเร แหกคอก และนิสัยไม่ดี คือ “ขาดความอบอุ่น” 

โยมให้ความอบอุ่นเขาดีแค่ไหน หรือปล่อยปละละเลยไม่สนใจ แต่พอทำผิดมาก็เอาแต่ด่า ทับถมซ้ำเติม ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา มัวแต่ทำงาน วัยรุ่นที่เสียคนส่วนมากรับสารภาพว่า “เขาขาดความอบอุ่นในครอบครัว” “พ่อแม่ไม่สนใจ”

ขาดที่พึ่ง วัยรุ่นส่วนมากต้องการที่พึ่งทางใจ เขายังใหม่ต่อโลก มักมีปัญหา สงสัย อยากรู้อยากเห็นอยากลอง อยากเท่ห์ เป็นวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ ที่พ่อแม่ต้องดูแล หากพ่อแม่เป็นที่พึ่งไม่ได้ ก็หันไปหาเพื่อน หันไปพึ่งยาเสพติด พึ่งแหล่งบันเทิงเริงรมย์ ด้วยคิดว่านี่เป็นที่พึ่งที่สบายใจ

ขาดคนเข้าใจ “แม่ไม่เข้าใจผม” คุยกันคนละภาษา ทำให้เกิดความไม่เข้าใจกัน และบางครั้งความรักความห่วงใยที่พ่อแม่ให้มากเกินไป อาจทำให้เขารำคาญหงุดหงิดเหมือนถูกลิดรอนเสรีภาพ

บางครั้งโยมต้องผ่อนปรนและปล่อยเขาบ้าง ให้เขาได้ทำอะไรตามจิตนาการ ให้เขาได้ออกไปเที่ยวในโลกกว้าง เดี๋ยวเขาจะคิดได้เอง

จงจำคาถาในการเลี้ยงลูกบทนี้ไว้ให้ดี จงภาวนาทุกวัน และปัญหาของโยมจะคลี่คลายลงได้ “น้ำเย็น หมูยอ กอไผ่ ใส่เตา ๆๆๆ”

น้ำเย็น อากาศร้อนหากได้น้ำเย็นสักแก้วจะสบายและผ่อนคลายมาก วัยรุ่นวัยหนุ่มเป็นวัยร้อน เมื่อลูกร้อนมา โยมก็ต้องเย็นไป โยมต้องใช้น้ำเย็นเข้าลูบ พูดจาด้วยอารมณ์เยือกเย็น ไม่วู่วาม ไม่ด่าว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงหยาบคาย และไม่ด่วนลงโทษ เมื่อเขาทำผิดพลาดครั้งแรก โยมต้องชี้แจงให้ลูกฟังด้วยเหตุผล ด้วยจิตเมตตา แสดงอาการเห็นอกเห็นใจ แนะนำไปว่าอะไรควรไม่ควร

หมูยอ คำชมหรือคำยอใครก็ชอบ พ่อแม่ต้องรู้จักยอลูกบ้าง เป็นกำลังใจให้เขา

กอไผ่ “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี” ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่องก็ต้องกำราบบ้าง

ใส่เตา เมื่อโยมเฝ้าพร่ำสอนและทำทุกวิถีทางแล้วแต่เขาไม่ได้ดีขึ้นหรือไม่ได้ปรับปรุงตัวขึ้นเลย ก่อนจะใช้วิธีสุดท้ายนี้ -ลองใช้วิธีของพระพุทธเจ้าที่สอนพระฉันนะ ที่ดื้อรั้นสอนไม่ฟัง คือ การลงทัณฑ์กรรม หรือคว่ำบาตร ไม่สนใจใยดี ปล่อยวางอารมณ์ ขนาดพระพุทธเจ้ายังสอนไม่ได้ทุกคนเลย ประสาอะไรกับเราปุถุชน ใส่เตาเผาสะเลย แค่เลือดก้อนเดียว อุตส่าห์เลี้ยงให้เป็นคนดีแต่ไม่อยากดีก็ช่วยไม่ได้ ปล่อยไปตามเวรกรรมเขาต้องมีโลกของเขาที่ต้องเผชิญเมื่อเขาเลือกวิถีชีวิตของเขาเช่นนั้นก็จงให้อิสระในการเลือกแก่เขา

“ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว” แต่ก่อนจะใส่เตาเผา โยมต้องไว้อาลัยด้วยการระลึกถึงหน้าที่ของความเป็นพ่อแม่ ว่าโยมได้ทำเต็มที่ หรือทำได้ดีพอหรือยัง คือหน้าที่ทางกายกับหน้าที่ทางใจสอนลูกไม่ให้ทำชั่ว แนะนำให้ลูกทำความดี ส่งเสริมตามสติปัญญา ปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรม

หากโยมได้ทำหน้าที่มาอย่างสมบูรณ์ดีแล้ว ส่วนเขาจะเป็นไปอย่างที่โยมหวังหรือไม่ ได้ดั่งใจหรือไม่ มันก็สุดแล้วแต่วาสนาโชคชะตาเวรกรรมของเขา ส่วนโยมก็ต้องอุเบกขา คือปล่อยวางลงให้ได้ หากคิดมากไปก็รังแต่จะทุกข์กังวลใจเปล่าๆ

และที่สำคัญโยมควรแผ่เมตตาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ลูกบ้าง เผื่อบางทีอาจจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย!!!...ขอเจริญพร

เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)

เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ

จุดไฟในใจคน โจรกลับใจ โดยพระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน

โจรกลับใจ! รูปหล่อเท้าไฟ วันนี้ ‘กลัว’

‘สับขาหลอก ภรรยา’ จนวาระสุดท้าย

พอมีลูกสาว เริ่มรู้ซึ้ง! ถึง ‘วิบากกรรม’

คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม

เจริญพรญาติโยมทุกท่าน คอลัมน์จุดไฟในใจคนฉบับนี้ อาตมานำเสนอเรื่องของลูกศิษย์ใกล้ชิดรายหนึ่ง หยิบยกขึ้นมา เพราะเห็นว่าลีลาของเขาไม่ธรรมดา น่าสนใจ

ที่สำคัญเรื่องแนวนี้ สามารถสะกิดต่อมสำนึก ในใจโยมให้ลุกโชนได้ ยิ่งถ้าใครเคยมีพฤติกรรมเยี่ยงนี้ แล้วนำไปปรับปรุงแก้ไข เปลี่ยนวิถีปฏิบัติ ในการดำเนินชีวิต ย่อมเกิดผลดีเพราะนี่คือตัวอย่างของการลองผิดลองถูก เป็นประสบการณ์ที่ไม่ดี แต่หลายคนก็เคยเป็นแบบนี้ บางคนหาทางออกไม่ได้ บางคนถอนตัวทันก็โชคดี แต่ถ้าไม่รีบถอนตัว ก็ลงนรกทั้งเป็นเช่นกัน

ซึ่งพฤติกรรมเยี่ยงนี้ อาตมาเห็นมาหมดแล้ว แต่ละคนล้วนไม่ธรรมดา โดยเฉพาะเหล่าบรรดาผู้ชายวัยคะนองทั้งหลาย กลุ่มคนพวกนี้ ล้วนมีฤทธิ์เดชมากมาย ในยามหนุ่มสาว ใช้ชีวิตท้าทาย ไม่สนใจฟ้าดิน เอาแต่ใจตัวเอง ไม่กลัวเรื่องบาปบุญคุณโทษ

สนใจแต่จะหาความสุข สนองตัณหาราคะไปวันๆ “กิน เล่น เที่ยว ดื่ม เสพกาม” พอตกเวลากลางคืน คนพวกนี้ ก็มักจะไปอยู่ตามร้านเหล้า ผับ เทค สนุกสนาน แดนซ์กันอย่างเมามันส์ ชนิดเท้า เป็นไฟกระจายเลยทีเดียว แต่สำหรับลูกศิษย์รายนี้ เขาเป็นนักร้อง หน้าตาดี ร้องเพลงตามร้านอาหารทั่วไป รายได้ดี มีสาวๆมาติดพันมากมาย ด้วยความเป็นคนมีเสน่ห์ พูดจาสุภาพอ่อนโยน หวานกับสาวๆทุกคน และในแต่ละวัน จะมีสาวๆหลายคน ตกเป็นเหยื่อของเขา และส่วนใหญ่ต่างเต็มใจที่จะไปร่วมหลับนอน

ลูกศิษย์ที่มีพฤติกรรมเฉกเช่นนี้ อาตมามักจะเรียกมาคอยว่ากล่าวตักเตือนเสมอ ด้วยความหวังดี แต่ก็ห้ามยาก เวลามาวัด พูดสอนอะไรไป พวกเขาเหล่านั้น ก็ทำท่าเหมือนเชื่อฟัง แต่พอลับหลังอาตมา ก็เข้าตำราเดิม คือ “หน้าไหว้ หลังหลอก” สอนเตือนไป “เข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา” เด็กหนุ่มพวกนี้ “ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา” อาตมาก็ได้แต่ทำใจเอือมระอา แต่ลูกศิษย์พวกนี้จะยังดีอยู่อย่างหนึ่งคือ พอถึงเวลาอันสมควร เมื่อมีเมียมีลูกแล้ว พวกเขาจะหยุดไปเองโดยปริยาย

เสมือนการมีลูก เป็นการไปสร้างจิตสำนึกให้เขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า สำนึกทุกคนเสมอไป บางรายพอมีเมียมีลูก ยิ่งเป็นหนักกว่าเดิม แต่ก็มีไม่มากเท่าใดนัก

สำหรับรายที่เลิกได้นี้ อาตมาเรียกศิษย์พวกนี้ว่า “พวกโจรกลับใจ” ซึ่งลูกศิษย์ท่านนี้ ทุกวันนี้เขาร้องเพลงน้อยลง เน้นมาทำมาหากิน ประกอบอาชีพค้าขายรถยนต์ ส่วนเมียคนปัจจุบัน ทำงานธนาคาร มีรากฐานมั่นคง มีลูกสาว 1คน อายุขวบกว่าๆ หน้าตาเหมือนพ่อมาก

ลูกสาวคนนี้ มีผลทำให้พ่อหยุดทุกอย่าง เมื่อเขาเห็นหน้าลูก เขาหยุดความเจ้าชู้ ถอดเขี้ยวเล็บตัดเก็บใส่กระเป๋า เฝ้ามองลูกด้วยจิตสำนึกเพราะ “กลัววิบากกรรม”ตามสนอง เขาเลิกวิถีรูปหล่อเท้าไฟ ที่เคยสับขาหลอกเมียอยู่เนืองนิจ

วันนี้โยมบอกว่า “กลัว” เพียงคำเดียวสั้นๆ ส่งชีวิตให้พลิกผัน กลับตัว กลับใจ เป็นคนใหม่ เพราะกลัวว่าเวรกรรมจะมาตกกับลูกสาว นี่คือความคิด ที่เขารู้สึกได้เอง และสารภาพบอกกับอาตมา ด้วยความสำนึกอย่างจริงใจ

อาตมาไม่ได้สอนแบบจ้ำจี้จ้ำไช เขารู้ด้วยตัวเอง เพราะก่อนหน้านี้ เขาหลอกสาวๆมามากมาย ด้วยกลอุบายต่างๆ ด้วยหวังจะได้เพียงเรือนร่าง มิได้สนเรื่องใจ หรือต้องการร่วมหอลงโลง ในแต่ละวันให้ความหวังฝ่ายหญิง ด้วยการหลอกมีสัมพันธ์เพียงชั่วคราว และผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มาติดกับดัก “เชื่อ” เพราะอยู่ในห้วงแห่งความหลงใหล ใน “รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส”

เด็กสาววัยรุ่นส่วนใหญ่ในสังคมไทย ล้วนคิดแบบนี้ ปลื้มนักร้องศิลปินดารา อยากใกล้ชิด อยากสัมผัส อยากได้มาครอบครองเป็นของตนเพียงคนเดียว

บางคนหวังไกลไปถึงอนาคต อยากแต่งงาน อยากมีลูกร่วมกัน อยากมีทายาท เป็น “โซ่ทองคล้องใจ”

ความคิดเยี่ยงนี้ ล้วน ลมๆแล้งๆทั้งสิ้น เพราะมันคือจินตนากาลของคนชอบเพ้อ ให้ความหวังตนเองฝ่ายเดียวจนลืมตัว

สุดท้ายก็มานั่งช้ำใจ มารู้ทีหลังก็ถูกพ่อนักร้องรูปหล่อ “เจาะไข่แดง” เรียบร้อยแล้ว

สังคมไทย ต้องปรับเปลี่ยนทัศนะคติตรงนี้ โดยเฉพาะวัยรุ่น ลูกผู้หญิงทั้งหลาย การรักนวลสงวนตัว นั้นสำคัญ “อย่าชิงสุกก่อนห่าม” อาตมาต้องขอย้ำเตือนทั้งหญิงและชาย “คนเราตบมือข้างเดียวไม่ดัง” คำนี้ อาตมาสอนลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดเสมอ

อย่าไปเล่นกับไฟ.... “ไฟรักคนส่วนใหญ่ บ่นว่ามันร้อน แต่ทั้งๆที่ร้อน ก็ยังแอบจุดอยู่ทุกวี่ทุกวัน”

สรุปตามความคิดส่วนตัวของอาตมา อุทาหรณ์สอนใจ ของโจรกลับใจรายนี้ ตรงกับสุภาษิตที่ว่า “ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว”

สิ่งที่จะทำให้ชีวิตของญาติโยมทั้งหลายดีขึ้นหรือเลวลง ไม่ได้เกิดจากปัจจัยภายนอกเป็นหลัก หากแท้ที่จริงแล้ว ล้วนแต่เกิดจากปัจจัยภายในเป็นสำคัญ
นั่นคือ เมื่อโยมทำชั่ว ชีวิตก็เป็นอัปมงคล ต่อให้เปลี่ยนเป็นนายสิริมงคล แต่หากไม่เคยเปลี่ยนแปลงจากคนชั่วเป็นคนดี การเปลี่ยนภายนอกก็ไม่ช่วยอะไร!?!
และเมื่อโยมทำดี ชีวิตก็จะเป็นสิริมงคลโดยตัวของมันเอง ไม่ว่าจะมีคนเห็นหรือไม่มีคนเห็นก็ตามที

ในทางพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าตรัสว่า มนุษย์เป็นผู้กำหนด ชะตากรรมของตนเอง เหมือนที่มีพุทธศาสนสุภาษิตว่า

“กมฺมุนา วตฺตตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามการ กระทำ”

โยมทำอย่างไร ชีวิตของโยมก็เป็นอย่างนั้น ดังหนึ่งคนก่อกำแพง ยิ่งก่อก็ยิ่งขึ้นสู่ที่สูงตามกำแพง

“คนขุดบ่อน้ำ ยิ่งขุดก็ยิ่งต่ำลงไปอยู่ในบ่อ” กล่าวให้สั้นที่สุด ชีวิตของญาติโยมทั้งหลายจะเป็นอย่างไร ขึ้นอยู่กับการ กระทำทางกาย วาจา และใจของโยมนั่นเอง???

ถ้าโยมทำตัวเลว ต่อให้ปลูกไม้มงคลแก้เคล็ด ชีวิตก็คงไม่ดีขึ้น และหากโยมตั้งมั่นทำแต่คุณงามความดี ต่อให้ไม่มีไม้มงคลอยู่ในบ้านสักต้น อะไรๆในชีวิตก็ต้องดีอยู่วันยังค่ำ

จะเห็นได้ว่า คนเราเกิดมานั้นมีเกียรติและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน แต่แล้วแต่ใครจะเลือกปฏิบัติ เลือกที่จะเป็น จะเป็นคนดี คนชั่ว ญาติโยมเป็นคนกำหนดเองทั้งสิ้น 

เรื่องนี้โยมสามารถทำลายกำแพงกั้นศักยภาพของมนุษย์ตามหัวข้อที่ว่า เคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ เพราะโยมต้องให้เกียรติเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!?!  ขอเจริญพร

เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)

เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ