10 ล้าน กินแบบราชา พอ อด เหมือนหมา
บ้ากิน เที่ยว เลี้ยวลงนรก-หลวงพี่ชี้ธรรม
แล้วมึงจะอายทำไมว่ะ!! ทำตัวเองทั้งนั้น
 |
| คอลัมน์จุดไฟในใจคน ...........โดย พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม |
เจริญพรญาติโยมทุกท่าน เมื่อเร็วๆนี้โยม โทร.เข้ามามีปัญหาคาใจ อยากถามไถ่ เล่าความทุกข์ อดีตเคยมีชีวิตสุขสบาย รวยมาแต่เกิด ไม่เคยลำบาก ทางบ้านฐานะดี
จวบจนวันที่แม่ตาย ทิ้งมรดกเงิน 10 ล้านไว้ให้ ในขณะที่โยมอายุ 18 ปี ขาดประสบการณ์ ใช้เงินหมดไปกับความฟุ่มเฟือย รถ ผู้หญิง เล่นสนุ๊กฯ สนุกไปวันๆ
ซื้อมอเตอร์ไซด์ฮาร์เล่ย์ ขับโชว์สาว ตะลอนไปเรื่อย สุดท้ายมาปักหลักที่เชียงใหม่ เปิดร้านขายเสื้อผ้ามือสอง สุดท้ายไปไม่รอด เจ็งต้องเซ้งร้านทิ้ง สมบัติที่เคยมีทุกวันนี้ขายหมดไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
ปัจจุบันโยมอายุ 30 ปี เงิน 10 ล้านก็หมด วันนี้ถือเป็นโอกาสสุดท้ายในชีวิต จึงคิดจะประกอบอาชีพใหม่อีกครั้ง ตัดสินใจจะเปิดร้าน จึงโทร.มาปรึกษาหลวงพี่ “ผมควรจะเปิดดีมั้ยครับ”
โยมเล่ามาเสียยืดยาว เรื่องราวลักษณะนี้ ถือเป็นกรณีศึกษา ที่ผ่านมาโยมเป็นคนมีโอกาสมีต้นทุนคือเงินทอง แต่ไม่สามารถรักษาทรัพย์นี้ให้งอกเงย เพิ่มพูนขึ้นมาได้
ญาติโยมทั้งหลายจงจำ คนเราเกิดมาต้องมีอาชีพ ต้องกินต้องใช้ และต้องทำทรัพย์ที่มีอยู่ให้งอก ต้องเติม ต้องเพิ่มให้ถูกจังหวะ การใช้ชีวิตของโยมโบราณเรียก “ปากถุงล้น ก้นถุงรั่ว” มีมากแต่ใช้ไม่เป็น บกพร่องในการเก็บออม
ก่อนหน้านี้โยมเป็นคนโชคดี มีแสงสว่างมากกว่าคนอื่น แต่โยมไม่รู้จักใช้ชีวิตด้วยความรอบคอบ โยมประมาทขาดหลักคิด ไตร่ตรองไม่เป็น ติดกิเลส หลงวัตถุ!!! มีทุนแต่ไม่รู้จักลงทุน ปล่อยให้วันเวลาผ่านไป หายใจทิ้งไปวันๆ แล้วโยมจะไปโทษใคร โยมต้องตั้งสติใหม่ ไม่ต้องอาย ล้างสนิมในใจใช้สมาธิพิจารณาตนเอง ทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่าทำอะไรไปบ้างที่ได้ประโยชน์ และเสียประโยชน์
โยมไม่ต้องเสียเวลามานั่งโอดคราญ มันย้อนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว อย่าไปคิดว่ามันเป็นฝันร้าย ไม่มีคำว่าสาย ถ้าคิดจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ และที่โยมบอกอาตมาว่ากินมาม่าทุกวัน ตรงนี้มันสอนให้โยมรู้ว่า เวลามีก็ไม่นึกถึงอนาคต ต่อไปนี้ถ้าหาได้เอง โยมก็จะรู้ค่าของเงิน งาน หยาดเหงื่อ แรงกาย งานคือเงิน เงินคืองาน ต้องรู้จัก ขยัน ประหยัด อดทน เห็นโทษของความฟุ่มเฟือย ทางสว่างก็เกิด โยมต้องจุดไฟให้กับตนเอง
ลุกขึ้น ยิ้มสู้ ดูคนที่เขาลำบากกว่าโยมก็มี ไม่ใช่โยมลำบากคนเดียวในโลกใบนี้ ที่สำคัญคนที่ลำบากกว่าโยม ลำบากเหมือนโยม ยังมีอีกมากมาย
อย่ามองสูง ถึงชั่วโมงนี้แล้วต้องมองต่ำ มองคนข้างหลัง ต้องคิดว่าตอนนี้โยมอยู่บนเรือ ลอยกลางทะเล แต่คนอื่นๆที่กำลังจะจมน้ำตาย ต่างตะเกียกตะกายเพื่อเอาตัวรอดอีกมากมาย
ถ้าคิดได้เยี่ยงนี้ กำลังใจจะเกิด ทำอะไรก็ได้ถ้าโยมพร้อม อย่ารอ อย่าเกี่ยง อย่าผัดวันประกันพรุ่ง
ต่อไปนี้คิดอะไรต้องรอบครอบ...เลิกได้ ก็เลิกซะ เหล้ายาปลาปิ้ง ผู้หญิงยิงเรือ หรือแม้แต่การพนัน มันหมดเวลาทำชั่วแล้ว ชั่วโมงนี้ต้องรักตัวเองให้มากที่สุด
คนเราเกิดมาล้วนต้องพบกับปัญหากันทั้งนั้น ปัญหาบางอย่างเกิดจากคนอื่นแต่ปัญหาส่วนหนึ่งและอาจจะเป็นส่วนใหญ่เกิดจากการกระทำของตนเอง
มีคนไม่น้อยที่กำลังประสบปัญหาด้านการเงินเป็นหนี้เป็นสินเมื่อเกิดปัญหาขึ้นแล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนคิดแก้ไขปัญหาอย่างไร
บางคนหาทางออกด้วยการปล้นชิงวิ่งราว ขายยาเสพติด หรือฉ้อโกงคนอื่น บางคนฆ่าตัวตาย แต่อีกหลายๆคน สู้กับปัญหา อย่างมีสติรอบคอบมากขึ้น และไม่ย่อท้อต่อปัญหาที่เกิดขึ้น ในกรณีของโยมมาถึงวันนี้ อาจจะเรียกได้ว่ากำลังเข้าตาจน จึงทำให้คิดอยากหนีปัญหาแทนที่จะคิดแก้ปัญหา ด้วยการคิดว่าควรจะทำอะไรและไม่ควรทำอะไร
การแก้ไขปัญหาในเบื้องต้นคือให้หยุดสร้างปัญหาเพิ่มขึ้น ด้วยการหยุดเล่น โยมอาจจะบอกว่าอดไม่ได้ แต่อาตมาย้ำ ต้องได้
และก็ต้องลดความฟุ่มเฟือยในเรื่องที่ไม่จำเป็นทั้งหมดทันที แล้วลองถามตัวเองว่าตัวโยมมีความสามารถพอจะทำอะไรได้บ้าง
อาจจะเป็นของกิน ของใช้ งานศิลปะ หรืออาจจะไม่มีความถนัดอะไรเลย แต่ก็ไม่เป็นไรขอแค่มีใจจะเรียนรู้ เพื่อความอยู่รอดของตัวเองก็เกินพอแล้ว
ทุกอย่างสามารถเรียนรู้กันได้ ถ้าเช่าห้องพักที่มีราคาสูง ก็ให้พยายามหาที่ใหม่ ที่ราคาถูกลง อาจจะไม่สะดวกสบายเท่าที่เก่า แต่ก็ประหยัดเงินไปได้ไม่น้อย ในสถานการณ์แบบนี้
อาหารการกินที่เคยซื้อเขากิน ลองหัดทำกินเองบ้าง จะได้ประหยัด บ้างบ้านพอมีที่ว่างก็หาผักมาปลูก แรกๆ อาจจะไม่อร่อยถูกปากนัก แต่ก็ให้ท่องไว้ว่าตอนนี้ โยมกินเพื่ออยู่เท่านั้น
ของใช้บางอย่างที่มีราคาสูงก็หาของที่มีราคาถูกกว่ามาใช้แทนไป อะไรไม่จำเป็นต้องใช้ก็เปลี่ยนเป็นเงินไปเสียบ้าง พยายามจำกัดการใช้เงินในแต่ละวันของโยมให้น้อยที่สุดและใช้ให้ได้ในวงเงินที่โยมจำกัดไว้
พยายามท่องไว้ว่า "อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา" ตอนนี้งานอะไรที่พอหาได้ก็ให้ทำไปก่อน เพื่อจะได้มีเงินมาหมุนเวียนใช้จ่าย อย่ารีรอที่จะทำ วาสนาไม่เคยตกมาในมือใครโดยที่ไม่ต้องทำอะไร ความพยายามเท่านั้นจะช่วยให้เรามีวาสนาขึ้นมาได้
ข้อสำคัญจงจำไว้ว่าอย่าเป็นหนี้เพิ่มมากกว่าที่เป็นอยู่ เพราะในวันนี้โยมยังไม่มีเงินจะใช้ไปยืมเขามาแล้ว จะเอาที่ไหนมาใช้หนี้เขา แต่ถ้ามองแล้วว่ามีหนทางที่จะทำให้งอกเงยขึ้นมาได้จริง นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่อย่าคิดเอาเองว่า เอามาก่อนลองทำก่อน ยังไงมันต้องสำเร็จ คิดแค่นี้พลาดท่ากลายเป็นหนี้ท่วมตัว ต้องหนีหัวซุกหัวซุนมามากแล้ว อย่าประมาทในทุกสถานการณ์และทุกลมหายใจ
อย่างน้อยถ้าทำตามคำแนะนำนี้ ก็จะทำให้โยมมีชีวิตรอด อยู่ได้อย่างไม่ลำบากมากนัก จนกว่าจะมีโอกาสที่ดีกว่านี้เข้ามาในมือ
เมื่อไหร่ที่สามารถพาตัวเองออกไปจากจุดนี้ได้แล้ว ขอให้จำไว้เป็นบทเรียน เพื่อที่วันหน้าจะไม่ต้องกลับมาเผชิญปัญหานี้อีก เพราะถึงเวลานั้นโยมอาจจะพาตัวเองขึ้นจากหล่มแห่งปัญหานี้ไม่ได้แบบคราวนี้ก็เป็นได้
สติจะเป็นเครื่องมือที่ช่วยนำทางให้โยมก้าวไปสู่การแก้ไขปัญหาที่ดี อย่าโทษนั่น โทษนี่ว่าทำให้ชีวิตโยมต้องเป็นแบบนี้ “เพราะทุกอย่างมันเกิดจากตัวโยมเองทั้งนั้น” ไม่มีใครมาจับมือโยมให้ทำได้ ไม่มีใครมาสั่งให้โยมคิดได้
ฉะนั้นแทนที่จะโทษอย่างอื่น เอาเวลาตรงนั้นมาแก้ไขปัญหาที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว จะดีกว่าจงจำไว้ว่า ความหวังจะเกิดเป็นความจริงได้จากตัวโยมเองนั่นล่ะ!!!... ขอเจริญพร
เรื่องโดย : พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)
เรียบเรียงโดย : บก.ไก่ วีรพล และทีมงานมงคลพระ
